En dan ineens zijn we een aantal weken uit de lucht. Op een zonnige ochtend begin februari starten we de computer op die in eerste instantie normaal functioneert maar na een klein half uurtje ineens op zwart gaat. Na een tweede poging springt hij al na een kwartier uit. Nee hè, computer kapot. Gelukkig is Chris handig met die apparaten en hij ontdekt al snel dat een kapotte ventilator de boosdoener is. Nou is zo'n ventilator simpel te vervangen... ware het niet dat onze computer al bijna vijf jaar oud is, in computerjaren dus pre-historisch, en de onderdelen van dergelijke dinosaurussen allang niet meer op de markt zijn. Ja, ééntje tweedehands, ergens in Hongarije geloof ik.... En dan, met zo'n bejaard beestje is de kans groot dat vandaag de ventilator het begeeft en morgen weer iets anders.
Er moet dus een nieuwe computer komen. Dat is balen want daarvoor moeten we naar David. Dat kost weer twee dagen tijd (te ver om in één dag te halen) en een hoop geld met bovendien het risico dat de keuze in beschikbare laptops ook nog eens heel beperkt is.
Jacco, onze vriend/DM-cursist heeft een beter idee: gewoon on-line bestellen. Ja dat kan wel, maar de enige manier om hier iets per post te ontvangen is via MBE, een postbedrijf dat de spullen via Miami kan doorsturen, en dat kost 20 dollar per kg en dus voor een computer een klein vermogen. Nou... dat blijkt mee te vallen. Na enig rekenwerk komen we tot de conclusie dat het altijd nog voordeliger is dan de tweedaagse reis naar David. Dus de computer wordt besteld, met een verwachte levertijd van ongeveer twee weken die, dankzij een fout op het label, nog eens met een kleine week verlengd wordt.
En ondertussen zijn wij dus uit de lucht. Geen computer, geen internet, geen e-mail, geen Facebook en geen Skype. Maar gelukkig hebben we Jacco nog, die een paar huizen verderop logeert, van wie we dagelijks even zijn laptop mogen gebruiken. Iedere dag komt hij met zijn Mac onder zijn arm ons pad oplopen zodat wij even het internet op kunnen om onze mail en Facebook te bekijken. Sindsdien hebben we Jacco omgedoopt tot WIM, ons Wandelend Internet Mannetje.
Maar ook zonder computer gaat het leven gewoon door.
Halverwege de maand is het carnaval. Dat wordt hier gevierd met diablo's, mannen verkleed in rode en zwarte pakken met belletjes aan hun enkels, zwepen in hun hand en enorme duivelsmaskers op hun hoofd. Het is niet exact duidelijk waar de traditie vandaan komt maar het schijnt zijn oorsprong te vinden in Portobello: toen de Spaanse veroveraars in deze Panamese kustplaats voet aan land zetten, zouden de inwoners van Portobello zelfgemaakte duivel kostuums hebben aangetrokken om de Spanjaarden angst aan te jagen. De pakken en gigantische maskers worden nog steeds met de hand gemaakt en zijn erg indrukwekkend.
Roberto en Jacco ronden deze maand de Divemaster cursus af. Omdat Scuba 6 nog niet operationeel is, moeten ze daarvoor uitwijken naar Bocas waar ze bij een bevriende duikschool mee kunnen naar de diverse duiklocaties. Tja, wij hadden het anders in gedachten maar gelukkig is er altijd wel weer een mouw aan te passen en Jacco heeft de cursus met goed gevolg voltooid. Hij mag zich vanaf nu Divemaster noemen.
Deze week zijn ook eindelijk de meeste duikmaterialen voor Scuba 6 gearriveerd. De verbouwing is nog niet helemaal klaar maar het begint nu wel vorm te krijgen, dus volgende week gaat de duikschool echt van start.
Maar wij beginnen ons werk met een weekje vakantie... want volgende week komen onze vrienden uit Veghel op bezoek. Tja, dat was al heel lang geleden afgesproken en wij gaan dan ook heerlijk samen met hun vakantie-in-eigen-land vieren!
