maandag 30 maart 2015

Weinig nieuws

Specht
Na de week vakantie met onze vrienden, waren we er helemaal klaar voor om weer te gaan werken. De duikschool was tenslotte begin maart dan toch eindelijk geopend dus wij dachten: aan de slag!
Dat viel tegen. Ze hadden de eerste week wel een aantal klanten gehad, maar waren er ook achter gekomen dat ze de duikschool toch nog niet echt op orde hadden. Er moest nog geklust worden aan de toiletruimte en er moest nog veel opgeruimd en georganiseerd worden. Bovendien was de boot van degene die als kapitein zou fungeren ook nog niet helemaal 'waterproof'. Dus besloten ze om de tweede week van maart maar weer even te sluiten, met als gevolg dat wij weer uit de startblokken konden stappen... nog even niet werken dus.

Kiskadee
Nou heeft Rob ook contact met een paar duikscholen in Bocas en daar hadden ze nog wel een leuke klus voor hem, een EFR en Rescue klant, zodat hij vanaf 16 maart toch lekker bezig is.
En uiteindelijk: de laatste anderhalve week is Scuba 6 weer open dus de afgelopen dagen is Roberto ook hier weer actief aan het duiken.

Montezuma Oropendola
Alleen voor mij is er nog weinig werk. Het lag in de bedoeling dat ik af en toe op "kantoor" zou werken om klanten te ontvangen, de administratie te doen en verder alle andere voorkomende werkzaamheden van een duikschool te verrichten; hetzelfde wat ik altijd deed in onze eigen duikschool. Maar behalve wat formulieren uitzoeken en printen, heb ik nog niet veel gedaan.

Jonge Kolibrie
Uiteindelijk is het plan om in koppels te gaan werken (op sommige dagen zij samen en op andere dagen Roberto en ik samen), zodat we allemaal part-time kunnen werken en ook van wat vrije tijd kunnen genieten, maar dat is nog niet echt van de grond gekomen. Nou ja, het is nog vroeg dus we wachten af.

Gekko
In de tussentijd verleng ik mijn sabbatical nog maar even en vermaak ik me met lezen, schrijven, hangmatten, spelletjes en genieten van de spechten, kiskadees, oropendola's, kolibries en gekko's om me heen, want die gaan nooit vervelen!

Gekko en Kolibrie

maandag 9 maart 2015

Bezoek

Uitzicht vanaf "Up-in-the-Hill"
In het eerste weekend van maart wisselt het bezoek zich af. Zondag 1 maart heel vroeg vertrekt Jacco per boot, terug naar Guatemala en maandag 2 maart staan wij om half acht in de ochtend op het vliegveld in Bocas om onze vrienden uit Veghel, Coen en Monique, op te halen. Maanden en weken hebben we naar hun komst uitgekeken en het is dan ook een warm weerzien. Natuurlijk hebben we ze altijd bezocht als we op vakantie in Nederland waren, maar het is ontzettend leuk om hen deze keer ons nieuwe thuis te laten zien.

We wandelen door Bocas en nemen in een lokaal tentje een typisch Panamees ontbijt: hojaldras met boletas (gefrituurd "brood" met gehaktballetjes). Het is leuk om Bocas te zien door hun ogen - ze wanen zich vijftig jaar terug in de tijd - en als wij er weer eens vers tegenaan kijken dan klopt dat wel. En Bastimentos is weer een andere ervaring. Het dorpje is maar klein met veelkleurige betonnen of houten huisjes, wasgoed dat over struiken en hekjes gehangen ligt te drogen, overal muziek en altijd mensen op straat.

Lunch (salade en sangria) op de veranda
De week wordt een heerlijke vakantie, want behalve héél veel bijkletsen (wat we vooral 's avonds doen) maken we ook de nodige uitstapjes. We bewandelen de enige straat die ons dorp rijk is, waar geen auto's zijn -hooguit af en toe een kind op de fiets- en laten zien waar we begonnen zijn in Tio Tom en waar we later onze duikschool hebben gehad, terwijl de dorpsbewoners Coen en Monique hartelijk welkom heten.

Cacao-tour door de jungle
We gaan naar "Up in the Hill" een ecofarm die, de naam zegt het al, op het hoogste punt van Bastimentos ligt. Het is even flink klauteren, wat met ons warme vochtige klimaat geen sinecure is, maar het is absoluut de moeite waard. We doen de Cacao-tour en Javier (de eigenaar) neemt ons mee over zijn landgoed waar hij van alles verbouwd: van cacao tot koffie, van bananen tot ananas, van biriba tot jackfruit, van kokosnoten tot hout. Javier is een bron van kennis en ook voor ons (terwijl wij hier al ruim 5 jaar wonen) is het nog leerzaam en interessant. Hij laat het hele proces van cacao maken zien (alles met de hand) en we mogen van alles proeven.


Proeverij na de Cacao-tour
Natuurlijk doen we ook dé tour van Bastimentos. Onze oude bootkapitein (Roberto) neemt ons mee naar Dolphin Bay, waar we diverse dolfijnen zien en daarna naar Zapatilla, een onbewoond eilandje in het nationale park.





Helaas betrekt de lucht als we uit Dolphin Bay vertrekken en de bootrit naar Zapatilla, over een flink stuk open zee, is behoorlijk bonkig. Tegen de tijd dat we op het strand van Zapatilla onze lunch nuttigen, is de zon verdwenen en een half uurtje later steekt er een fikse wind met regen op (die pech hebben wij wel vaker op Zapatilla).

Zapatilla

Picknick op het strand


We besluiten via de mangroves terug te varen in de hoop nog luiaards te spotten maar ook daarmee hebben we geen geluk.

Mariano Creek (mangrove)
En verder houden we ook lekkere luierdagen. Gewoon op onze veranda, in de hangmat een boekje lezen of over de railing leunend de planten en bomen in de jungle en de variëteit aan vogels bekijken.

's Avonds genieten we van cocktails en lekker eten, bij ons thuis of in één van de kleine restaurantjes in het dorp, en de laatste avond trakteren we onszelf op een vijf-gangen diner bij "Guari-Guari", het beste restaurant van Bocas.

Restaurant "Guari-Guari"
Het is een waardige afsluiting van een heerlijke week. Zaterdagmiddag nemen we op het vliegveld weer afscheid van elkaar. Het is natuurlijk veel te snel omgegaan maar we hebben prachtige herinneringen om op terug te kijken.