Eindelijk echt thuis

Hèhè, sinds half april, toen we naar Nederland vertrokken, zijn we deze week eindelijk weer écht thuis. Toen we half mei namelijk van onze vakantie in Nederland terugkeerden naar Panama, moesten we eerst nog een paar dagen in Panama City verblijven in verband met de cursus die Rob moest volgen. Eenmaal terug op Bastimentos zijn we goed en wel twee dagen in ons eigen huisje geweest, want daarna gingen Tom en Ina op vakantie en hebben we vier weken lang in het hostel gewerkt en daar dus ook geslapen. Maar deze week, na ruim twee maanden, konden we eindelijk ons huisje aan de rand van de jungle weer opzoeken. Heerlijk, weer in je eigen hangmat en weer in je eigen bed!

En omdat we nu voorlopig weer gewoon thuis zijn, wordt het ook weer tijd om onze voorraadkist en koelkast te vullen, want die hadden we voor ons vertrek naar Nederland natuurlijk zoveel mogelijk geleegd.
Dus gisteren, we hadden toch geen duikers, zijn we met z'n tweeën een dagje naar Bocas gegaan om inkopen te doen. We slaan van alles in. Spullen die we op Bastimentos niet of nauwelijks kunnen vinden (goed stukje vlees, karbonades en gehakt, flesje lekkere Cointreau), spullen die op Bastimentos gewoon altijd duurder zijn (pindakaas, nootjes, haarverf) en spullen die, nu we er toch zijn, gewoon lekker zijn om onszelf te verwennen (lekkere ham, chorizo en salami, stukjes goeie kaas en vers Chiabattibrood)!

En we kopen alvast een verjaardagscadeautje voor Roberto. Want vlak voordat we bijna drie jaar geleden naar Panama vertrokken heeft Roberto in Nederland een goed (en duur) duikhorloge gekocht, dat heeft hij tenslotte dagelijks nodig. Of toch niet zo goed, want sinds een half jaar al staat het ding regelmatig stil of loopt gewoon een half uur achter en sinds de afgelopen maand zit er ook nog water in het waterdichte horloge. Toen Rob het vorige week voor de zoveelste keer wilde gelijkzetten, brak het knopje af en kon hij er dus helemaal niets meer mee. Balen, want zoals gezegd, hij heeft een duikhorloge echt nodig (zeker tijdens de cursussen die hij geeft).
Nou is Bocas niet bepaald een grote stad met warenhuizen of iets dergelijks, dus we zijn blij als we één winkeltje vinden die duikhorloges verkoopt. Hij heeft er zegge en schrijve precies twee! De ene vindt Rob veel te lomp en zwaar, maar de andere is een net klokje. Als we vragen of hij op batterijen of op beweging loopt, moet er eerst naarstig gezocht worden. Gezamenlijk komen ze tot de conclusie dat het wel een batterij moet zijn want er zich ook een lampje in. Oké, kunnen jullie dan even laten zien hoe je 'm open maakt zodat we ook zeker weten dat we t.z.t. de batterij kunnen vervangen? (ja, ja, je wordt hier erg voorzichtig bij aankoop van dit soort zaken, want "garantie" moet hier nog uitgevonden worden). Nee, dat kan hij niet, maar hij weet zeker dat ze dat bij de Farmacia (drogist) wel kunnen want die verkoopt ook de batterijtjes. Tja, dat willen we dus wel even zeker weten, dus we nemen het horloge mee naar de Farmacia en vragen de man of hij het open kan maken. Ja hoor, hij pakt een schaar en draait 'm zonder moeite open. Het batterijtje is hem ook bekend dus die kunnen we inderdaad t.z.t. bij hem kopen. Gerustgesteld lopen we terug naar het andere winkeltje en kopen het horloge.

Als we de winkelstraat een paar keer op en neer gelopen hebben en alles gevonden hebben wat we zochten (behalve een simpele pannenlap want om de één of andere reden was die nergens te krijgen), keren we terug naar Bastimentos en vullen daar de koelkast, vriezer en voorraadkist met de ingekochte spullen. Daarna moet de vochthuishouding flink op peil gebracht worden en verdwijnen we met een groot glas gekoelde sap in onze respectievelijke hangmatten. Thuis....!