Klanten

Zoals jullie weten is de maand goed voor ons begonnen en hebben we de eerste tweeënhalve week eigenlijk iedere dag klanten gehad. Afgelopen week kwam daar ineens de klad in. Alsof er plotseling een knop was omgedraaid, was er van de één op de andere dag bijna geen toerist meer op Bastimentos te bekennen. Met als gevolg dat we vier dagen achter elkaar geen mens gezien en dus ook niet gedoken hebben. Nu zit er ineens een ander ritme in de klandizie: gisteren hebben we gedoken, vandaag zijn we vrij en morgen gaan we weer duiken. Toerisme... het blijft een raar fenomeen.

Maar goed, we hebben dus toch met de nodige regelmaat klanten binnen lopen; klanten van velerlei pluimage. De meeste zijn enthousiast en in goedgehumeurde vakantiestemming. Sommige zijn wat nukkiger en willen alleen maar een prijs weten en "hoeveel je hier te zien krijgt", om vervolgens te melden dat "als je toch niet diep gaat (max. ca. 14 mtr) je net zo goed kan gaan snorkelen". Eén man kwam binnen met de mededeling dat hij zowel de Open Water, als de Advanced én de Rescue cursus wilde doen. Hij dacht er namelijk over om zo snel mogelijk Divemaster te worden en daar zijn geld mee te verdienen. Na de tweede dag van de Open Water cursus haakte hij af omdat hij zich niet over zijn paniekgevoel heen kon zetten... Een andere jongen maakte zijn Open Water cursus wel af maar dat was zó'n stille dat we  na drie dagen cursus nog steeds niet konden vaststellen of hij het nou leuk gevonden had of niet. Maar zoals gezegd, de meeste klanten zijn gezellig en we hebben deze maand opvallend veel funduikers gehad die niet één maar meerdere dagen bij ons gedoken hebben.

Maar eigenlijk zou de titel van dit stukje moeten zijn "wat er zoal binnen loopt". Want buiten degene die daadwerkelijk voor de duikschool komen, lopen er ook een heleboel andere mensen binnen. Zeker in het begin kregen we veel mensen binnen die in de veronderstelling waren dat dit nog steeds een restaurant was (logisch). Vaak zien we mensen vertwijfeld heen en weer lopen over het zandpaadje voor ons huis om vervolgens aan ons te komen vragen hoe ze bij het strand moeten komen; of waar ze een goedkoop hostel kunnen vinden; of een goed restaurant; waar ze surfboards of kayaks kunnen huren; en ga zo maar door. Gelukkig kennen we inmiddels alle toeristische attracties en kunnen we de mensen, als goeie promotors van het eiland, alle wetenswaardigheden vertellen.
Soms komen mensen ook gewoon zomaar binnen wandelen. Als ik dan uit mijn hangmat kom om te vragen waar ik ze mee kan helpen, antwoorden ze "Blijf maar rustig zitten hoor, we kijken gewoon een beetje rond" en gaan vervolgens vanaf alle hoeken van ons huis foto's maken van de baai en het dorp.
Eentje maakte het wel heel bont. Voordat we het goed en wel in de gaten hadden, lag hij in één van onze hangmatten en op onze gebruikelijke vraag, kregen we als antwoord dat hij het hier zo'n mooi plekje vond en dat hij hier even lekker wilde "chillen". Toen we hem uitlegde dat hij zich in onze woonkamer bevond, was hij nog een soort beledigd ook....