vrijdag 20 juni 2014

Plons!

Net zoals ze in mijn geboorteplaats zeggen dat je geen echte Boskoper bent als je niet een keer in een (Boskoopse) sloot gelegen hebt, is het hier als eilandbewoner nauwelijks te voorkomen dat je een keer uit een bootje duikelt. De opmerkzame lezer voelt natuurlijk al nattigheid... Inderdaad, Rob is tussen wal en schip geraakt.

Af en toe werkt Roberto in een restaurant/bar op Carenero (het eilandje tussen Colón en Bastimentos) en afgelopen zaterdag moest hij werken. Om vijf uur 's middags is hij klaar en probeert hij een bootje terug naar Bastimentos te krijgen. Dat blijkt makkelijker gezegd dan gedaan want de enige bootjes die voorbij varen gaan richting Colón. Na bijna twee uur tevergeefs naar bootjes te hebben gezwaaid, besluit hij uiteindelijk maar een bootje naar Colón te nemen in de hoop dat het eenvoudiger is om van daaruit een bootje terug naar Bastimentos te krijgen. Inmiddels is het al na zevenen en dus donker, maar gelukkig vindt hij een bekende die nog terug gaat naar Bastimentos en rond 8 uur wordt Rob afgezet op de steiger. Juist op het moment dat hij uit het bootje klimt, komt er een golf die het bootje plotseling meeneemt. Roberto, met één voet op de steiger en de andere nog in het bootje, hangt een fractie van een seconde in een spagaat en kukelt dan onvermijdelijk het water in. Op zich geen ramp en komisch bovendien, ware het niet dat hij zijn bril kwijt is...
Hij probeert nog te zoeken maar in het donker heeft dat geen enkele zin dus de volgende ochtend gaan we, gewapend met duikbril, terug naar de plek des onheils. Helaas, die nacht heeft het ongelooflijk hard geregend en het water is één groen-grijze modderpoel; we kunnen de bril wel als verloren beschouwen.

Er moet dus een nieuwe komen en daarvoor moeten we naar het vasteland. In Changuinola zit één opticien maar oogmetingen worden daar maar een paar keer per maand gedaan en een telefoontje leert ons dat de eerstvolgende mogelijkheid pas over een dag of tien is. Dan dus toch maar weer naar David. Om zo vroeg mogelijk ter plaatse te zijn, vertrekt Rob dinsdag voor dag en dauw en rond half 12 is hij bij de opticien. Als hij uitlegt dat hij het liefst de bril zo snel mogelijk heeft omdat hij te ver van huis zit om op één dag heen en terug te kunnen reizen, krijgt hij te horen dat ze de bril nog diezelfde dag zullen maken en ´s middags om 5 uur kan hij hem al ophalen!
Omdat hij nu toch in David is, gaat hij ook maar eventjes bij het ziekenhuis langs en daar krijgt hij de uitslag van het pathologisch onderzoek van het plekje dat uit zijn arm gehaald is: goedaardig!

Dik tevreden, neemt Rob de volgende ochtend héél vroeg de bus, zodat hij al om half 11 's ochtends weer thuis is. Precies op tijd voor de wedstrijd Australië-Nederland....

woensdag 4 juni 2014

Van de grote stad naar een verlaten strand

We hebben er weer een paar dagen David op zitten, waar het ziekenhuis altijd ons hoofddoel is. Het was namelijk tijd voor mijn halfjaarlijkse controle en Roberto had een paar verdachte plekjes waar hij naar wilde laten kijken. Normaal gesproken doen ze hier niet aan afspraken maar de arts kent ons inmiddels en omdat we van ver moeten komen, hadden we het zo kunnen regelen dat we de ene dag op consult konden komen en (mocht dat nodig blijken) de volgende dag direct geholpen konden worden.
Mijn uitstrijkje kon even tussendoor gedaan worden en die bleek (nu al voor de derde keer) helemaal goed te zijn. Daarna gaan we door naar Roberto's arts. Twee van de drie plekjes blijken absoluut niets bijzonders te zijn maar de derde (op zijn linkerarm) vindt ook de arts verdacht, dus die wordt de volgende dag, onder plaatselijke verdoving, verwijderd. Het is een kleine ingreep en een uurtje later staat Roberto vrolijk en pijnloos weer buiten.
De rest van de tijd gebruiken we om boodschappen te doen, want als je dan tóch in de stad bent dan zijn er altijd wel dingen die je hier beter of goedkoper kunt krijgen. Twee dagen later arriveren we dus bepakt en bezakt weer in Bocas waar we joviaal begroet worden door de bootkapitein die ons naar Bastimentos vaart. Cabroles is een kolossale vent van minstens 150 kg en een stem die galmt als een kerkklok. Als hij achterstevoren in zijn boot klautert, laat hij een juweeltje van een bouwvakkers-decolleté zien. Yep, we zijn weer thuis. ;o)

Afgelopen zaterdag doen we eindelijk de tour die al jaren op ons lijstje staat, maar waar het om de één of andere reden nooit van gekomen is: de Turtle-tour. Ieder jaar tussen april en augustus komen de schildpadden namelijk hun eieren leggen op de diverse stranden van Colón en Bastimentos. Er is een vrijwilligersorganisatie die ze bewaakt en beschermd en op één strand (Playa Bluff op Colón) begeleiden ze ook een tour voor toeristen.
We hadden expres voor deze zaterdag gekozen omdat het nieuwe maan is en het dus erg donker is en de kans om schildpadden te zien het grootst is. Bovendien zitten we halverwege het seizoen wat inhoudt dat de eieren van de Hawksbill Turtle (Karetschildpad) beginnen uit te komen en de Leatherback Turtle (Lederschildpad) komt om eieren te leggen. We hadden dus kans om allebei de schildpadden te zien.
Rond 21.30 uur beginnen we onze wandeling over het brede strand met boven ons een maanloze met sterren bezaaide hemel en rechts van ons de grote witte golven van de branding. Met een rood led-lichtje wijst onze gids op oude sporen en nesten van schildpadden die de voorgaande avonden geweest zijn. Al gauw zien we verderop een rood lampje signalen geven: de spotters die vooruit gelopen zijn, hebben een schildpad gesignaleerd, maar ze staan helemaal aan het einde van het strand, minstens anderhalve kilometer verderop. We zetten er dus flink de sokken in, maar het mulle zand maakt onze vorderingen traag en het kost ons zeker twintig minuten om de betreffende plek te bereiken. Tegen die tijd is de schildpad helaas al vertrokken en kunnen we alleen nog de sporen en het verse nest van de Hawksbill Turtle bewonderen.
In een rustiger tempo lopen we over het strand weer terug, maar helaas, alle gunstige voorwaarden ten spijt, worden we niet beloond met een schildpad. Tja, zelfs als je de best dag van het jaar kan uitkiezen, heb je geen garanties...