Plons!

Net zoals ze in mijn geboorteplaats zeggen dat je geen echte Boskoper bent als je niet een keer in een (Boskoopse) sloot gelegen hebt, is het hier als eilandbewoner nauwelijks te voorkomen dat je een keer uit een bootje duikelt. De opmerkzame lezer voelt natuurlijk al nattigheid... Inderdaad, Rob is tussen wal en schip geraakt.

Af en toe werkt Roberto in een restaurant/bar op Carenero (het eilandje tussen Colón en Bastimentos) en afgelopen zaterdag moest hij werken. Om vijf uur 's middags is hij klaar en probeert hij een bootje terug naar Bastimentos te krijgen. Dat blijkt makkelijker gezegd dan gedaan want de enige bootjes die voorbij varen gaan richting Colón. Na bijna twee uur tevergeefs naar bootjes te hebben gezwaaid, besluit hij uiteindelijk maar een bootje naar Colón te nemen in de hoop dat het eenvoudiger is om van daaruit een bootje terug naar Bastimentos te krijgen. Inmiddels is het al na zevenen en dus donker, maar gelukkig vindt hij een bekende die nog terug gaat naar Bastimentos en rond 8 uur wordt Rob afgezet op de steiger. Juist op het moment dat hij uit het bootje klimt, komt er een golf die het bootje plotseling meeneemt. Roberto, met één voet op de steiger en de andere nog in het bootje, hangt een fractie van een seconde in een spagaat en kukelt dan onvermijdelijk het water in. Op zich geen ramp en komisch bovendien, ware het niet dat hij zijn bril kwijt is...
Hij probeert nog te zoeken maar in het donker heeft dat geen enkele zin dus de volgende ochtend gaan we, gewapend met duikbril, terug naar de plek des onheils. Helaas, die nacht heeft het ongelooflijk hard geregend en het water is één groen-grijze modderpoel; we kunnen de bril wel als verloren beschouwen.

Er moet dus een nieuwe komen en daarvoor moeten we naar het vasteland. In Changuinola zit één opticien maar oogmetingen worden daar maar een paar keer per maand gedaan en een telefoontje leert ons dat de eerstvolgende mogelijkheid pas over een dag of tien is. Dan dus toch maar weer naar David. Om zo vroeg mogelijk ter plaatse te zijn, vertrekt Rob dinsdag voor dag en dauw en rond half 12 is hij bij de opticien. Als hij uitlegt dat hij het liefst de bril zo snel mogelijk heeft omdat hij te ver van huis zit om op één dag heen en terug te kunnen reizen, krijgt hij te horen dat ze de bril nog diezelfde dag zullen maken en ´s middags om 5 uur kan hij hem al ophalen!
Omdat hij nu toch in David is, gaat hij ook maar eventjes bij het ziekenhuis langs en daar krijgt hij de uitslag van het pathologisch onderzoek van het plekje dat uit zijn arm gehaald is: goedaardig!

Dik tevreden, neemt Rob de volgende ochtend héél vroeg de bus, zodat hij al om half 11 's ochtends weer thuis is. Precies op tijd voor de wedstrijd Australië-Nederland....