Stroomstoring

Op Witte Donderdag stommel ik 's morgens vroeg nog half slapend naar het toilet. Als ik doortrek ben ik me vaag bewust van iets afwijkends en als ik even later in de keuken de koelkast open trek, wordt mijn vermoeden bevestigd: "light's gone!" zoals ze dat hier op het eiland zeggen, oftewel: stroomstoring!
Nou gebeurt dat hier met enige regelmaat, de duur variërend van een kwartier tot ongeveer 10 uur, dus we maken ons nog niet zo druk. Het is wat ongemakkelijk want geen electriciteit betekent hier ook geen internet en geen water. Dat laatste omdat ons water uit een grote tank komt dat met een pomp naar het huis gepompt wordt en zonder stroom werkt de pomp niet, maar speciaal voor de stroomstoringen hebben we altijd een paar gallon-flessen met water in reserve staan om af te wassen en het toilet door te spoelen, dus we redden ons wel even.

Als Roberto 's middags terug komt van het duiken is er nog steeds geen stroom en horen we dat het al 's nachts om 3 uur is uitgevallen. Bovendien weet iemand ons te vertellen dat Bastimentos het enige eiland zonder stroom is. Het probleem is dit keer dus niet de centrale die op Colón staat maar zit 'm in de kabel die over de zeebodem van Colón naar Bastimentos loopt. Het had niet op een slechter moment kunnen komen want we zitten midden in Semana Santa, één van de belangrijkste feestweken van Panama. De storing zou dus nog wel eens een tijdje kunnen duren en mijn watervoorraad is zo goed als op. Nou ja, dat is wel op te lossen. Met een pannetje kunnen we zelf water uit de watertank scheppen en zo een paar emmers vullen.
Die avond eten we maar vroeg zodat we nog voor het donker (dat hier altijd rond 7 uur valt) kunnen koken en afwassen om daarna de avond in romantisch kaarslicht door te brengen.

Heel veel pannetje...

water halen

De volgende ochtend, Goede Vrijdag, is er nog steeds geen stroom en is de inhoud van de vriezer inmiddels ontdooid. Gelukkig ligt er op het moment alleen maar een paar porties gehakt in. We besluiten er gehaktballen, hamburgers en wat geruld gehakt van te maken in de hoop dat het gereed product zonder koeling langer goed blijft. De dag verloopt verder zonder stroom met wederom vroeg avondeten en een verplichte kaarslichtavond.

Koffie bij Kaarslicht (en fotoflits)

Zaterdag merken we dat we in dit tijdperk van oplaadbare apparatuur toch wel erg afhankelijk zijn van electriciteit. Eén voor één geven de apparaten het op. Eerst mijn I-pod, maar dat is dan ook al een oud beestje. Daarna de Nintendo, nog zo'n dinosaurus. Als de batterij van de telefoon ook leeg is, besluit Roberto naar Bocas te gaan om in ieder geval zijn mobieltje en de computer op te laden en ook maar even een mailtje naar Nederland te sturen om de familie te informeren dat we niet via internet bereikbaar zijn.

Lang leve de E-reader met lampje!

Tegen de tijd dat het Paaszondag is, is het emmertjes water halen al routine geworden en is Roberto geoefend in het "kraantje spelen". Het gehakt houdt het maar twee dagen vol, op zich niet vreemd bij onze tropische temperaturen van 30 graden of meer. De rest kunnen we, samen met wat zuivelproducten, weggooien. We vullen de dag met lezen, gelukkig doen de E-readers het nog...
En dan, 's middags rond half vijf: Halleluja, er is weer licht!

Op maandag (Panama kent geen tweede Paasdag) ligt het internet er nog steeds uit, blijkbaar heeft de stroomstoring de zendmast een flinke knauw gegeven, maar de rest werkt weer. Wat een luxe: afwassen met stromend water uit de kraan, weer eens douchen en koude drankjes met ijsblokjes!
Ik ga naar Bocas om verse spullen in te kopen, de koelkast doet het tenslotte weer.

"Kraantje spelen"

Dinsdagochtend stommel ik weer slaapdronken naar toilet terwijl het buiten verdacht donker is. Nee hè... light's gone! We maken ons op voor de volgende stroomloze etappe. Deze keer duurt het 'slechts' 11 uur en 's middags om half vijf gaat het licht weer aan... om vervolgens rond 12 uur 's nachts weer uit te gaan!

We zijn inmiddels (vandaag: woensdag) helemaal de kluts kwijt. Als we wakker worden vragen we ons af: hadden we nou wel stroom of was het alweer uitgevallen?
Even checken: nee, geen licht. Maar om 10 uur in de ochtend springt de koelkast aan: we hebben weer stroom. Mooi, kan ik eindelijk gaan bloggen. Hoewel... terwijl ik aan het typen ben, gaat het licht weer uit... en een half uurtje later weer aan... Ggggrrrr, dat is toch om gek van te worden. Wanneer komt er een eind aan dit stroom-gejojo!?!?!?