Degenen die dit blog regelmatig lezen, hebben wel gemerkt dat dit jaar anders gelopen is dan we in gedachte hadden. Na onze sabbatical in 2014 was het namelijk de bedoeling dat we weer een beetje aan het werk zouden gaan. Er moet tenslotte gewoon weer geld in het laatje komen om van te leven. We hadden onze hoop gevestigd op de nieuwe eigenaren van Scuba 6 Eco Diving maar die lieten ons, nadat we eerst een aantal maanden braaf hadden gewacht totdat ze eindelijk open gingen, mooi zitten. Daarna is Roberto voor een duikschool in Bocas gaan werken en ben ik ook op zoek gegaan naar een baantje, maar de realiteit is dat het dit jaar een heel stuk rustiger is met toeristen dan voorgaande jaren. Het zal een nasleep zijn van de financiële crisis en debet zijn aan de slechte euro/dollar koers maar iedereen klaagt hier steen en been. Sterker nog, deze zomer hebben twee (de grootste) van de vijf duikscholen in Bocas hun deuren gesloten.
Langzaamaan beginnen we ons te realiseren dat onze houdbaarheidsdatum op Bastimentos zijn einde nadert... We gaan ons dus maar eens beraden op alternatieven. We zijn tenslotte niet aan Bastimentos gebonden. De grootste stap hebben we immers zes jaar geleden al gezet toen we alles in Nederland opzegden voor de grote sprong in het duister richting Panama. Nu is de wereld onze achtertuin en ligt voor ons open... We verbreden onze horizon en gaan op zoek naar een nieuwe uitdaging, die we vinden in... Indonesië!
In januari, na onze vakantie in Nederland, vliegen we niet terug naar Panama, maar zetten we koers naar de andere kant van de wereld: Labuan Bajo, op het indonesische eiland Flores. Daar gaan we als 'management couple' werken in een duikcentrum dat eigendom is van een Nederlandse dame. En omdat er wordt voorzien dat het voor mij geen fulltime baan zal zijn, ga ik (hoogst waarschijnlijk) ook nog wat werk verrichten voor een hotel.
We gaan een nieuw stukje van de wereld ontdekken! Hoewel het gebied ons altijd heeft getrokken, zijn we nog nooit in Indonesië geweest. Het moet er fantastisch mooi zijn (zowel onder als boven water) en we hebben er ontzettend veel zin in.
Het betekent wel dat we ineens weer in die achtbaan zitten. Want we moeten nu hier de boel opzeggen en straks met ons hele hebben en houwen naar Nederland vertrekken (ben benieuwd of het nog steeds in drie koffers past), maar daarover lezen jullie ongetwijfeld later meer.
Daarnaast gaan de activiteiten rond 'Bloedzee' ook nog steeds door. Waar en voor zover mogelijk vanuit het verre Panama probeer ik het boek te promoten. Er zijn al een achttal hele mooie reviews verschenen op de website van Boekscout (dank, dank, dank) en ik ben met een paar instanties in gesprek. Zo wordt er gewerkt aan een mogelijk interview per Skype met Stadskrant Veghel en misschien een presentatie bij de bibliotheek in de regio Boskoop. Ook staat er in december (als we in Nederland zijn) een interview gepland met het Brabants Dagblad en ben ik in contact met een Boskoopse boekhandel om in die periode een 'persmoment' te houden in hun winkel. We zullen zien...
 |
| Afgelopen zaterdag mijn exemplaar ontvangen, dus ja... dan moet je even voorlezen uit eigen werk |
