En dan ineens gebeurt er weer iets...

Ja, ik weet het, het is al heel lang geleden dat ik iets geschreven heb. Maar ik heb gemerkt dat ik na 10 jaar bloggen een beetje door mijn verhalen heen raak. Daarbij komt dat alles wat in het begin van ons avontuur (toen we nog niet zo lang in het buitenland woonden en werkten) nog vreemd, apart, anders, leuk, frustererend of bijzonder was, nu inmiddels allemaal de gewoonste zaak van de wereld voor ons is, en ik zie de verhalen er niet meer in. En, eerlijk is eerlijk, ook voor ons kent het leven hier z'n normale dagelijkse beslommeringen. Totdat er iets gebeurt wat dat leven weer helemaal op z'n kop zet...

Toen wij hier in december 2016 begonnen als managers van het hotel en de duikshop werd ons al snel duidelijk dat het toerisme op Tobago al heel lang op een glijdende schaal zit en dat het bedrijf al jaren verlies draait. En gedurende ons verblijf hier is dat er helaas niet beter op geworden. Afgelopen jaar oktober was onze baas uit Duitsland een week op bezoek om exact datzelfde te constateren. Hij vertrok met de mededeling dat hij één en ander even op een rijtje wilde zetten. Dus ja, dan voel je de bui al wel een beetje aankomen. Hij is inmiddels weer op bezoek en heeft ons geïnformeerd dat het Duitse bedrijf gaat stoppen met het hotel en duikcentrum op Tobago! Het liefst willen ze het verkopen en als dat op korte termijn niet lukt dan proberen ze het te verhuren of leasen.
Voor ons betekent het dat wij onze werkvergunning, die in september afloopt, niet hoeven te verlengen wat in de praktijk erop neerkomt dat wij dus in augustus het land moeten verlaten.

Tja, wat nu? Zoals gezegd voelden we het al aankomen en we zijn dan ook al druk aan het zoeken naar een nieuwe job maar, heel eerlijk, de markt voor management-koppels in deze branche is klein en er is weinig aanbod. We hebben een aantal dingen lopen, maar nog niets definitief.

We hebben nog een paar maandjes, dus we moeten het even afwachten, maar als we tegen de tijd dat wij het land uit moeten nog geen concreet alternatief hebben, dan is onze enige optie om (even) terug te keren naar Nederland. Hopelijk is dat dan tijdelijk en kunnen we een doorstart maken. En zo niet? Tja, dan beginnen we gewoon opnieuw in Nederland en daar maken we dan ook wel weer iets van.

Zoals we al zo vaak gezegd hebben: het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt...

Maar eerst hebben we nog even vakantie! Eind mei komen we voor 2 weekjes naar Nederland (want die vakantie hadden we gelukkig al geboekt) en daar gaan we lekker van genieten!