Boek-onderzoek

Oké, ik moet met de billen bloot... Zoals jullie weten, vind ik schrijven leuk en uiteraard heb ik (net als duizenden anderen, zoals ik zojuist in een tijdschrift lees) de droom om ooit nog eens een boek te schrijven. En ja, sinds de schrijverscursus die ik begin dit jaar heb gevolgd, heb ik nu ook een concreet idee voor een boek. Dus wat let je dan nog... Ik heb de stoute slippers maar aan getrokken en de pen ter hand genomen.

Het verhaal speelt zich natuurlijk af in deze omgeving (hoe kan het ook anders) en de eerste hoofdstukken staan inmiddels "op papier", oftewel in Word. Maar omdat het een thriller is, kom ik in het verhaal automatisch terecht bij het onderwerp politie en dan is het natuurlijk wel handig om wat meer inzicht te hebben in hoe de politie hier in elkaar zit. Tijd dus voor mijn allereerste "research".  
We stappen het politie-bureau in Bocas binnen en leggen de situatie uit. In eerste instantie lijkt het nogal lastig en moeten we een schriftelijk verzoek indienen bij één of andere hoge pief in Changuinola. Daar komt natuurlijk nooit een reactie op terug. Gelukkig kan Roberto lekker kletsen en na een paar keer met verschillende mensen op het bureau in Bocas gebabbeld te hebben, komt hij uiteindelijk bij de "mayor" terecht, de hoogste chef aldaar en hij is wel bereid om ons te woord te staan. Eigenlijk zouden we van tevoren telefonisch een afspraak moeten maken, maar toen we afgelopen donderdag toevallig langs het bureau liepen en hem zagen, had hij wel tijd voor ons.

Het politie-bureau is niet veel meer dan een grote kale hal met een kleine balie waar een paar agenten zitten. De mayor neemt ons mee naar een klein, donker kantoortje zonder ramen. Twee robuuste bureaus, afgeladen met computers, printers, dossiermappen en stapels papier nemen de ruimte grotendeels in beslag. Er is nog net plek voor een oude bank, waarop we mogen plaats nemen.
Roberto fungeert als tolk, want mijn Spaans is niet toereikend en via hem vuur ik mijn vragen af. De mayor heeft er blijkbaar lol in want hij beantwoordt alles zeer uitgebreid. Al snel wordt er een groot boek bij gehaald en komt hij naast me zitten terwijl hij alles uitlegt en laat zien over rangen, uniformen, strepen en sterren. Ik krijg te horen welke afdelingen er zijn, welke mensen er werken en wat ze er precies doen. Er blijkt zelfs een heuse "CSI"-afdeling op het eiland te zijn. De man is bijzonder enthousiast en terwijl ik druk aan het schrijven ben en de mayor vol overgave vertelt, merk ik dat hij een merkwaardige gewoonte heeft. Aan het einde van iedere zin geeft hij een apart knufje. Het is een vreemd keelgeluid waarvan hij zichzelf waarschijnlijk niet eens bewust is, maar het geeft mij ineens een idee voor één van mijn karakters in het boek. Leuk, daar is research dus voor... Na anderhalf uur zijn al mijn vragen ruimschoots beantwoord en nemen we afscheid van de vriendelijke mayor.

Ik heb geen idee of dit boek ooit écht iets gaat worden, maar het hele proces er omheen is al een hele ervaring en ontzettend leuk!