zaterdag 16 november 2013

Medische pitstop

Het betalings-probleem met de nieuwe eigenaren is nog niet opgelost, maar is op hun verzoek een paar weken vooruitgeschoven. Omdat er begin november, zonder verdere discussie, glashard geweigerd werd om te betalen, hadden we in onze frustratie en onmacht een bericht op Facebook geplaatst. Uiteraard zonder namen te noemen of details te vermelden, maar ja in dit kleine wereldje was natuurlijk wel duidelijk waar het om ging, dus dat ging een eigen leven leiden. Het resultaat daarvan was dat ze uiteindelijk per e-mail contact zochten en toestemden in een gesprek. Maar aangezien Arron op dit moment midden in zijn instructeurstraining zit hebben we toegezegd dat we het gesprek zullen hebben als hij klaar is met de cursus, eind november.

Wij maken van de tussenliggende tijd gebruik om wat "achterstallig onderhoud" te plegen. Ik moet namelijk weer voor mijn halfjaarlijkse controle een uitstrijkje laten maken en Roberto heeft al een paar maanden en vreemd plekje op zijn rechter slaap dat niet weg gaat en waar we toch ook maar even naar willen laten kijken. De afgelopen dagen zijn we dus op ziekenhuis-bezoek geweest in David. Dat kost altijd een paar dagen aangezien de reis er naartoe al minstens 5 uur boten-en-bussen in beslag neemt. Eenmaal in het ziekenhuis is het dan een kwestie van loketten-zoeken en wachtkamer-zitten, maar met een beetje geduld is alles wel weer gelukt.

Mijn uitstrijkje is, voor de tweede achtereenvolgende keer, helemaal goed dus daar zijn we erg blij mee. Het plekje op Roberto's gezicht is helaas niet goed, en hoewel de arts aangeeft dat het om een hele milde vorm gaat, adviseert hij om het weg te laten halen. Dat kan poliklinisch en we hebben besloten om dat ergens in december te laten doen.
We waren sowieso al van plan om in december onze eerste kleine vakantie te houden en naar Boquete te gaan en David ligt op de weg naar Boquete dus kunnen we het weer mooi combineren. Tja, het blijft hier altijd zaak om de dingen een beetje praktisch in te vullen... Of zou dat toch nog steeds onze Hollandse inslag zijn?

1 opmerking:

  1. Practies blijft altijd onze middelste naam. Daarom redden we het altijd en overal.

    BeantwoordenVerwijderen