K(r)oningsdag

Het is vandaag een memorabele dag. Een troonswisseling is tenslotte iets wat een mens maar twee, of hooguit drie keer in zijn leven meemaakt. Tenminste, in Nederland... Voor de britten ligt het anders. Ik denk dat toen Beatrix eind januari haar abdicatie aankondigde dat prins Charles wel even Queen Elisabeth heeft aangestoten met de woorden: "Kijk moeder, zó doe je dat nou..."
Maar de Nederlanders maken dit dus 2 à 3 keer mee. De eerste keer is meestal in hun kinderjaren, de tweede keer in hun "mid-life" en als ze tijd van leven hebben misschien nog een keer als ze bejaard zijn. Punt is, dat je het hoogst waarschijnlijk maar één keer echt heel bewust meemaakt en dat is voor ons dus nu.
Wat het voor ons extra memorabel maakt is het feit dat we inmiddels in het buitenland wonen. Want hoewel we uiteraard via internet wel het nodige kunnen lezen, krijgen we lang niet alles mee van wat zich allemaal rond de troonswisseling afspeelt. Vooral datgene wat op de televisie is vertoond, aan interviews en speciale programma's, hebben we moeten missen, omdat ons internet eenvoudig veel te traag is om televisie-uitzendingen te bekijken.
Eén ding kon ons echter onmogelijk ontgaan en dat is de commotie rondom het officiële Koningslied en alle alternatieve koningsliederen die plotseling overal opdoken. Mede dankzij Facebook (zo'n videoclip lukt nog net met ons internet) hebben we kunnen meegenieten van de slechte én de goeie nummers.

Maar dat we in het buitenland wonen, wil nog niet zeggen dat we deze bijzondere dag niet kunnen vieren. Sterker nog, we zijn zelfs persoonlijk uitgenodigd!
Begin april kregen we een uitnodiging van de Nederlandse ambassadeur, de heer Wiebe de Boer, voor twee feestelijke evenementen: een ontbijt en een avondreceptie.
Het ontbijt zou plaatsvinden om 6.45 uur op de residentie van de ambassadeur. Voor het vroege tijdstip was gekozen, zo werd vermeld, "omdat men dan live via een satellietverbinding getuige kan zijn van de beëdiging en inhuldiging van Zijne Majesteit de Koning tijdens de Verenigde Vergadering van de Staten-Generaal."

De receptie, met een "protocollair officieel karakter", zou  worden gehouden in het bezoekerscentrum van de Miraflores sluizen van het Panamakanaal. Naast de Nederlandse gemeenschap werden hiervoor ook Panamese regeringsvertenwoordigers, het Corps Diplomatique en Panamese overheidsmedewerkers en zakenlieden uitgenodigd.

Helaas hebben wij voor beide evenementen verstek moeten laten gaan en hebben wij de heren/dames hoogwaardigheidsbekleders niet kunnen verblijden met ons gezelschap. Panama City is voor ons niet echt naast de deur en het zou ons alles bij elkaar ruim drie dagen kosten om aan de festiviteiten deel te nemen. Daarbij komt dat we vandaag voor het eerst in een week weer eens klantjes hebben... En net als Willem Alexander blijven we nuchtere Hollanders: het werk gaat voor!